Wonen in optima forma

Tussenruimte

Een gebouw op een podium, zo zou de woning kunnen worden omschreven. Trappen lopen aan beide kanten om het huis heen, zodat men kan afdalen naar de tuin. Veel van de overige woningen van de verkaveling liggen lager. Het hoogteverschil verleent het uitzicht extra charme. Maar rekening houden met een glooiing was voor architect Philippe Houben niet de enige uitdaging. “Er is een privépraktijk bij het huis en het was belangrijk dat wonen en werken strikt gescheiden konden blijven. Je wilt niet dat een patiënt je keuken binnenloopt, ook al is het onbedoeld. En dus heb ik enerzijds een aparte ingang gemaakt aan de zijkant van het huis, met zelfs aparte parkeerplaatsen, maar anderzijds ook de voorraadkamer, de technische ruimte en de wasruimte tussen het woongedeelte en het praktijkgedeelte in geplaatst. Zo maakt een verdwaalde patiënt vanzelf rechtsomkeert, maar is er ook voor de bewoners een tussenruimte die werk en privé uit elkaar houdt.” De private ingang ligt achter een hoge deur. Die geeft toegang tot een hoge inkomhal en een trap die uitkomt op een balustrade. Doordat de trap rondom open is gelaten, is er toch overal voldoende licht

Geen L maar een Z

In de woonkamer valt op dat ze uit twee delen bestaat, zonder dat dit expliciet wordt aangegeven door een muur of deur. Er is het deel vooraan, dat bedoeld is voor het familiale samenkomen en televisiekijken, en er is het deel achteraan, dat aan alle zijden zicht geeft op de tuin. Een metershoog boograam biedt een panorama op de zijkant, vanuit de comfortabele zetels die de zithoek vormen. Je kunt hier in je eentje lezen, maar ook samen aperitieven. Het is een deel dat altijd baadt in het licht. “Een klassieke voorgevel vraagt om een symmetrische plaatsing van ramen”, zegt Philippe Houben, “maar aan de achterzijde kun je je op dat vlak meer vrijheid veroorloven en dus kozen we voor dit boograam op het achterste deel van de zijgevel. Ik heb ook geopteerd voor een iets andere vorm dan de klassieke L. De combinatie van woonkamer en keuken is meer een omgekeerde Z. Waarom? Omdat ik het wel belangrijk vind dat bewoners verbinding met elkaar hebben, maar niet dat ze onder alle omstandigheden in elkaars vizier zijn. Vanaf de eettafel, die centraal in de ruimte staat, heb je bijvoorbeeld geen rechtstreeks zicht op eventuele vuile pannen en borden in de keuken. Dat heeft als voordeel dat bewoners zich niet gedwongen voelen die direct op te gaan ruimen terwijl iedereen nog aan tafel zit.”

Concentratie op de maaltijd

Het zijn details maar tegelijk wezenlijke aspecten van het wonen. Wie gasten te eten krijgt, wil genieten van de maaltijd en hun gezelschap en niet met een half oog al bezig zijn met de afwas. Philippe Houben heeft zich tijdens de voorbereidende fase sterk verdiept in hoe zijn opdrachtgevers zich zouden gedragen in elk van de ruimtes. Hun beleving daarvan is wat zijn hand heeft geleid tijdens het tekenen. En dus is de keuken voorzien van alle bergruimte die daarin nodig is en van een groot kookeiland, maar geeft ze ook rechtstreeks uit op het overdekte terras. Wie er ontbijt, kijkt automatisch ofwel naar de tafelgenoten ofwel naar de tuin. Zo heeft de architect er op subtiele wijze voor gezorgd dat wie zich in deze ruimte bevindt zich ook volledig op het doel daarvan kan concentreren. “Je goed kunnen verplaatsen in je opdrachtgevers is van essentieel belang in mijn vak”, aldus Philippe Houben. “Zij komen hier te wonen, niet ik. Het grootste compliment dat ik kan krijgen is als iemand me jaren later zegt hoe graag hij in het huis woont dat ik ontworpen heb. Gelukkig heb ik dat compliment al gehad.

Zachtroze muren

De balustrade op de eerste verdieping leidt naar diverse kamers: kinderkamers, de masterbedroom, maar ook een werkkamer voor de heer des huizes. Ook dit slaapgedeelte voor de ouders kenmerkt zich door ruimtelijkheid. Net als op het gelijkvloers, gaat dit niet ten koste van sfeer en nog minder van functionaliteit. In de badkamer is een groot dakvenster gemaakt in het schuine dak, waardoor een massa daglicht valt op het pal daaronder geplaatste ligbad. Degene die erin ligt, baadt letterlijk en figuurlijk niet alleen in water maar ook in licht. In de praktijk blijkt dit bijzonder goed te bevallen. De zachtroze muren dragen op hun manier bij aan de sfeer en verhogen de neiging hier meer tijd door te brengen dan het obligate minimum voor een vlugge douche en scheer- of afschminkbeurt. “Die kleur is een inbreng van de bewoonster”, zegt Philippe Houben, “een waarover ik in eerste instantie mijn bedenkingen had, maar die heel goed is uitgepakt. Dit bewijst temeer dat het kiezen van de decoratie een kwestie van samenspraak is. De dressing is niet met een schuifdeur afgesloten van de badkamer, wat de ruimtelijkheid vergroot maar wat ik aanvankelijk wel een risico vond. Tenslotte is de ene ruimte een droge en de andere een natte. Het levert toch geen enkel probleem op, maar later kan er eventueel altijd nog een deur worden tussen gezet.

Speelruimte

De zolderverdieping biedt plaats aan een aparte speelkamer en een logeerkamer. Ze is het domein waar de kinderen hun fantasie op mogen loslaten. Het werkelijke leven speelt zich beneden af, in kamers waar de concentratie op werken of wonen vanzelf komt en de enige afleiding het zicht op de tuin is, die als een groen kleed om het gebouw heen is gedrapeerd. Een architect kan het leven net dat beetje aangenamer en makkelijker maken, door net iets beter te luisteren dan een ander en dankzij een net iets beter besef van wat elke vierkante meter vloeroppervlakte met de bewoners doet.