Wat is de functie van een poolhouse? Is het enkel bedoeld om te douchen, je om te kleden en een drankje in te schenken, of kan het ook een verlengstuk van de woonruimte worden? Kunnen de bewoners zich er zó goed in thuis voelen dat ze er ook gasten ontvangen en thuiswerken? Zwembadbouwer Dieter Valkenborgh en architect Koen Laurijssens bewezen dat een poolhouse heel wat mooier en meer kan zijn dan er gewoonlijk van gemaakt wordt.
Verwilderd
Dieter Valkenborgh en zijn vriendin waren tevreden met hun vrijstaande woning, maar droomden toch van verandering. Renovatie en verhuizing passeerden de revue. Geregeld viel hun oog echter ook op het onbebouwde perceel naast het hunne. Een idee kreeg langzaam vorm en toen het stuk grond te koop kwam te staan, besloten ze het te concretiseren. “Het perceel was volkomen verwilderd, met als gevolg dat het een plek was geworden voor sluikstort. Toen we het hadden gekocht, hebben we alle wildgroei laten verwijderen maar ook de fraaie en hoge bomen laten staan. Als volgende zomer de struiken aan het hek hoog genoeg zijn geworden, zullen we volkomen onzichtbaar zijn vanaf de straat”.
Inlands
De inlandse bomen, waaronder een majestueuze eik, bieden schaduw tijdens de zomermaanden maar vormen ook een mooi geheel met de breedbladige begroeiing in de perken ertussen. De tuinarchitect koos de beplanting zorgvuldig, ook met het oog op een zo groen mogelijk uitzicht tijdens de wintermaanden. De patronen die de planten in de bodem vormen voegen zich bij die van de tegels die een pad creëren, van het zwembad langs het eigenlijke poolhouse en tot aan de achterkant. “Ik heb voor alle tegels inlandse leveranciers gezocht,” zegt Dieter Valkenborgh. “Dat is deels een kwestie van principe. In een Belgische tuin hoort Belgische steen, zei mijn vader reeds. Het is net zo mooi als Zuid-Europees maar je bent aanzienlijk goedkoper uit. Als een steengroeve een blad van een kookeiland of een muur moet uitzagen, blijven er altijd stukken over. Voor de groeve is dat afval maar voor een pad in de tuin voldoen die stukken prima. Je hebt eigenlijk vooral nog de kosten van uitzonderlijk vervoer. ”
Geen lasnaad
Het uitzonderlijke vervoer van een vijftien meter lange stalen balk was dan weer geen besparing. Omdat Valkenborgh het aanzien van het de gevel niet wilde onderbreken met een lasnaad koos hij voor één en niet voor twee balken. Die beslissing had hij niet durven nemen als architect Koen Laurijssens hem niet van het voordeel ervan had weten overtuigen. “We hebben zeer constructieve gesprekken gevoerd. Koen heeft veel meer gedaan dan enkel het ontwerp getekend en de vergunning aangevraagd. Hij heeft vanaf het begin actief meegedacht en mij verschillende malen over de streep getrokken. Het was bijvoorbeeld zijn idee het plafond zwart te maken. Hij heeft überhaupt geholpen esthetisch zover te gaan als we zijn gegaan, waarmee ik achteraf heel blij ben”.
Recreëren en werken
Want esthetische kwaliteiten heeft het poolhouse zonder meer. Bijvoorbeeld met zijn zwarte achterwand, waarin niet alleen een wijnkast is opgenomen maar ook een koelkast is weggewerkt. Er is een bar, maar ook een kookeiland. Er is evengoed een zithoek binnen als een ruimte met loungestoelen op het terras buiten. De tafel leent zich uitstekend voor het plaatsen van een laptop en dus om aan te werken. Voor de kinderen is ruimte om te spelen, zowel binnen als buiten. Voor de koudere dagen en avonden is er een haard. Eten, drinken, werken – alleen het slapen ontbreekt (als je de loungezetels buiten beschouwing laat). Dat laatste is ongetwijfeld doelbewust gedaan? “De verleiding om hele dagen in dit poolhouse door te brengen is inderdaad groot,” geeft de heer des huizes toe. “Mijn vriendin werkt hier even makkelijk – en liever – als in het huis, en vrienden en familie ontvangen we hier ook veel. Ook de kinderen zijn hier graag. Om te voorkomen dat we het poolhouse te veel als onze eigenlijke leefruimte zouden beschouwen, hebben we er geen televisie neergehangen. Op die manier is er, in ieder geval voor de kinderen, altijd een reden om ’s avonds terug naar het huis te gaan.”
Tegen de stroom
Het zwembad oefent zijn eigen aantrekkingskracht uit op bewoners en bezoekers. Het is mogelijk tegen de stroom in te zwemmen (het zogeheten endless swimming), waardoor het niet nodig wordt telkens om te keren als de kant wordt bereikt. Dat gemak bevordert het sportief gebruik van het bad en verhoogt de kans dat je er als bewoner in de warme maanden ook effectief dagelijks gebruik van blijft maken. Ook in het zwembad overheerst de kleur zwart. Dieter Valkenborgh zorgde voor donkere stenen op de overlooprand en een zwarte liner op de vloer en wanden van het zwembad, zodat het wateropvlak een weerspiegeling vormt van het poolhouse en geen blauw oplichtend baken. Kleine verontreinigingen, zoals insecten en blaadjes, vallen minder op, maar het grote voordeel is vooral dat het water visueel een verbinding aangaat met het poolhouse en het omliggende groen. De tuin is werkelijk een eenheid geworden. “We vinden ook dat het meer biedt dan het Ibiza-gevoel dat mensen zo vaak zoeken. Dit poolhouse met zwembad is voor ons niet alleen in de zomermaanden een paradijselijke plek maar zo ongeveer het hele jaar rond.” Voor architect Koen Laurijssens is dit project niet alleen een geslaagde samenwerking maar ook een geslaagd experiment. “We zijn gezamenlijk verder gegaan dan ons oorspronkelijk voor ogen stond. De expertise die we als bureau hiermee hebben opgedaan, willen we zeker ter beschikking gaan stellen van andere opdrachtgevers.” Met ‘wij’ bedoelt Koen Laurijssens ook de tuinarchitect. Zoals de samenwerking tussen opdrachtgever en architecten tot een resultaat heeft geleid dat meer is dan de som der delen, zo is ook de optelsom van poolhouse, zwembad en tuin een 1 + 1 +1 = 4. Het is de perfecte samenhang en weerspiegeling tussen de drie die de plek zo bijzonder maken.
Fotografie: Studiopsg
