Interieurontwerpster Eveline Tytgat woont samen met haar vriend in een witte, typische jaren ‘70-bungalow in een bos- en bomenrijke omgeving. De bungalow werd grondig verbouwd, met een hertekening van de meeste functies. Ook werd de woning achteraan nog meer opengetrokken om de grens tussen binnen en buiten extra te laten vervagen. De bungalow is erop voorzien om een extra verdiepingsniveau te dragen in het geval van een latere gezinsuitbreiding. De woning is vrij sober en gesloten vooraan, waarbij de garagepoort in naturel hout voor een warme toets zorgt.
Warm, intimisch interieur
Bij de inrichting van haar eigen woning kon de interieurarchitecte makkelijk alle registers opengetrokken hebben om er een indrukwekkende showcase van te maken. Alleen deed ze het niet en pakte daarvan haar eigen project eerder ingetogen aan. Het werd een intimistisch interieur waar licht, sfeer en warmte primeren. De stijl omschrijft ze zelf als cosy chic met als belangrijke sfeermakers donkerbruine houtsoorten en bronskleurige accenten.Achter de glazen voordeur bevindt zich de hal, die aan de ene zijde toegang geeft tot de garage en het gastentoilet en aan de andere zijde tot het thuiskantoor. Wanden en deuren in de hal zijn wit, waarbij retro plexi deurkrukken de seventy’s origine van de bungalow versterken. Het gastentoilet zorgt met zijn zwarte muren en een volledige wand in forest-brown- natuursteen alvast voor een shockeffect, dat kan tellen qua karakter. In het kantoor van de interieurarchitecte ligt een mortex vloer, die we ook elders in de woning terugvinden. Het bureau en de kastjes zijn gemaakt uit witgelakt mdf. De vergadertafel is in natuursteen uitgewerkt en achter de computers werd een wand aangebracht in akoestisch dempend materiaal, afkomstig van petflessen.
Piano als pronkstuk
Via een in brons gelakte stalen pivoterende deur met paneel in retro geribbeld glas komen we in de leefruimtes terecht. Wat onmiddelijk opvalt is de piano links, als herinnering aan de kindertijd. De piano werd gerestaureerd waar nodig en in de originele warmbruine kleur gehouden.Een volledige wand in donkerbruin eikenfineer strekt zich uit vanaf de piano tot aan het salon. Deze wand verbergt tevens de deur naar de privatieve ruimtes. Ter hoogte van het salon werden de tv en een houthaard ingebouwd, boven een sokkel die bedekt is met een koeienhuid. Dit originele accent past qua kleur en tactiliteit perfect bij de gezellige sfeer in deze ruimtes. Tevens laat het zien dat de bewoonster ook behoorlijk eclectisch uit de hoek kan komen in functie van het eindresultaat. Alle vloeren in de leefruimtes, met uitzondering van de eetplaats, zijn in mortex uitgevoerd, net als enkele muren. Het plafond is bedekt met matte en natuurkleurige houten latten, die ten opzichte van de iets killere vloer voor een extra warme toets zorgen en zo het evenwicht herstellen.
Vol verfijnde details
Rechts achter de glazen deur treffen we de keuken aan. Kasten en fronten werden gerealiseerd in donkerbruin eikenfineer. Leuk uitvoeringsdetail: de nerven van het eikenfineer werden afwisselend horizontaal en verticaal geplaatst. Andere verfijnde details, zoals bronskleurige strips achter de uitgefreesde grepen, maken het geheel af. Het eiland en de andere werkbladen zijn in silver roots, een marmersoort met mooie, diepe adering. Het bronskleurige kraanwerk past hier wonderwel bij. Boven de inbouwtoestellen bevindt zich een nis voor kleine toestellen. De rug van de nis is gedeeltelijk in silver-roots-marmer uitgevoerd en voorzien van sfeervolle ledverlichting. De toestellenkast is volledig afsluitbaar waardoor een grotere rust bereikt wordt en de toestellen geen storende factor meer vormen in het totaalbeeld. De eetplaats bevindt zich een trede hoger, onder een lichtstraat. Hier werd gebruikgemaakt van rechthoekige keramische vloertegels in wildverband. Dezelfde tegel, maar dan in opgeruwde uitvoering, loopt door op het terras met zwembad. De grote raampartijen aan salonzijde en aan de eetplaatst leiden de blik naar buiten, waar het watervlak van het zwembad en de grote treurwilg achteraan rust en tijdloosheid suggereren.
Donkere mosgroene tinten
De donkerbruine wand in de leefruimte verbergt de deur naar het achterliggende, privatieve deel van de woning. Achter deze deur vinden we de nachthal, waarvan de vloer in mortex is uitgewerkt. In de master-slaapkamer werd nieuw pleisterwerk uitgevoerd en een vinylvloer in ceppo-look geplaatst. De muren en het plafond werden in een rustgevend donkere mosgroene kleur geverfd. De bronskleurige schakelaars en muurplaatjes van Lithoss passen hier perfect bij. Het grote raam in de masterslaapkamer haalt als het ware de tuin naar binnen. In de badkamer werd voor de vloeren en de wanden ook met mortex gewerkt. De inloop-douche is afgeschermd met een wand in glastegels, een typisch seventy’s fenomeen, dat hier als knipoog werd behouden. Het lavabomeubel in in wit mdf is voorzien van een blad in corian. Achter de lavabo werd de oorspronkelijke groene tegelwand behouden, maar voorzien van sterk contrasterende, gele voegen. De vroegere logeerkamer werd omgevormd tot dressing, met behoud van de originele kastenwand. Alle functies, zoals verwarming, verlichting, beeld en geluid maar ook de zwembadfuncties worden aangestuurd via domotica. De hele woning wordt verwarmd en gekoeld met airco, elektrische radiatoren en elektrische vloerverwarming, maar kan hiervoor gelukkig rekenen op maar liefst 52 zonnepanelen op het dak. Zelfs bij zware belasting hebben we hier te maken met een terugdraaiende teller. De houthaard wordt als primaire warmtebron gebruikt in de winter. Warme lucht via airco en vloerverwarming dienen als bijverwarming.
Fotografie: German Bourgeat
