Wonen in de stad impliceert woekeren met ruimte en een gebrek aan groen en uitzicht, verhuizen
naar de rand ervan betekent extra vierkante meters en genieten van stilte en zonlicht. Precies om die reden liet een jong gezin een open woning bouwen aan de oostkant van Antwerpen. Het grote belang dat zij hechten aan de tuin en het gelijkvloers leidde tot een ontwerp met grote raampartijen, en zelfs één raam van zulke afmetingen dat slechts een echte specialist het kon plaatsen.
“Mijn man en ik hebben jaren met plezier op een appartement in de stad gewoond, maar vanaf dat we aan kinderen begonnen, wilden we uit de stad weg”, zegt de bewoonster. “Het duurde even voordat we een kavel vonden die ons beviel. Daarna hebben we samen met de architect een ontwerp uitgetekend waarbij de integratie in het groen en veel licht centraal stonden.’’ Alsof het huis direct de daad bij het woord heeft gevoegd, is de entree het eerste open punt. Bij binnenkomst wordt de blik diep in de woning en de tuin
getrokken, door het glas van de stalen deur. “Omdat buiten echt buiten is, wilden we voor de buitenverharding een ander type vloer als dan binnen. We kozen bewust voor gevoegde klinkers in plaats van bijvoorbeeld betontegels, en glooiende vormen als contrast met de moderne, strakke woning.”
Vijf meter raam
Keuken en woonkamer vormen één groot geheel, onderbroken door een kastenwand met een gashaard. De zitkamer die daarachter ligt is comfortabel ingericht met lange zitbanken, maar het meest opvallende element is een reusachtig raam van maar liefst vijf meter breed, dat
een prachtig panorama biedt op de tuin. “Zo’n raam uit één stuk tekenen en wensen is één ding “, zegt de bewoonster, “het ook daadwerkelijk geplaatst krijgen een tweede. We zijn erg blij dat Vorsselmans het kon leveren en ook zonder problemen kreeg geplaatst. Een knap stuk vakmanschap.” Vorsselmans heeft ook gezorgd voor de overige schuiframen. Dat zijn ramen die zich niet alleen kenmerken door hun goede isolerende eigenschappen, maar ook door hun zeer verfijnde omlijstingen. In zekere zin staat of valt het effect van het ontwerp van deze woning met de kwaliteit van de ramen – en die kwaliteit is zichtbaar hoog.
Open kasten
Het mag niet verbazen dat de bewoners een voorkeur aan de dag leggen voor hout en andere natuurlijke materialen. Dat is te zien aan de donkere eikenhouten kasten en het natuursteen. Tussen de woonkamer en de keuken staat een eettafel, maar ook in de keuken zelf kan men aan een aparte tafel zitten of aan het kookeiland, opvallend genoeg steeds op stoelen in een totaal verschillende stijl. Er zijn open en gesloten kasten langs de wanden, er is een bijkeuken achter een pivotdeur, en er is een raam geïnstalleerd boven de spoelbak. De keuken is al open naar twee zijden toe, maar dit extra raam is een typische toevoeging van iemand die veel kookt. Wie bezig is met routineuze handelingen wil niet tegen een muur aan kijken maar naar buiten kunnen staren.
Functionaliteit met stijl
Ook de verdieping is voorzien van grote ramen, zodat de ruimtes daar een mooi zicht bieden op de tuin, maar dit deel van het huis heeft meer een functionele dan een genietende betekenis. De trap maakt een sterke visuele verbinding tussen het gelijkvloers en de verdieping, via de uitstekende verlichting, maar vooral door het vele glas en het dakraam, dat veel daglicht naar binnen laat vallen. De badkamer kenmerkt zich door de strakke stijl, maar ook door een zekere luxe. Hier is het hotelgevoel dat zoveel mensen tegenwoordig zoeken goed merkbaar.
Niet rechttoe rechtaan
De grote raampartijen nodigen bij zonnig weer als het ware uit om niet in de woning te blijven maar naar buiten te gaan. Die is zodanig aangelegd dat je er als bezoeker weliswaar niet in kunt verdwalen maar wel rondwandelen. De paden maken bochten. In combinatie met de lichte glooiingen is er om elke hoek van het huis weer iets nieuws te ontdekken. Enkele speelhoeken suggereren dat de ouders niet de enigen zijn die genieten van dit groen. Hun kinderen groeien op in een tuin die absoluut geen rechttoerechtaankarakter heeft, een klein speelparadijs, en dus een plek waar nu al dagelijks de herinneringen worden gemaakt die later het fundament van een gelukkige jeugd vormen. Soms komt de vorm van een woning extra goed tot zijn recht door de contrastwerking met de omgeving. In dit geval is dat het strakke van de moderne architectuur en het grijs van de muren tegenover de hoogte van de bomen om het huis, de grilligheid van hun takken en de glooiingen in de bodem van de tuin. Omdat de bewoners zoveel mogelijk oorspronkelijk groen van het perceel hebben behouden, is in één oogopslag duidelijk waarom ze naar hier verhuisd zijn. Maar ook de nieuwe perken die ze zelf hebben aangelegd, getuigen van liefde voor de natuur, of het nu om struiken en bloemen of om fruitplanten gaat. Zoals bij zoveel hedendaagse villa’s is de straatkant tamelijk gesloten, de zijkanten en de achterkant zijn echter des te opener.
Fotografie: Jaro van Meerten
