In de schaduw van de kerktoren bevindt zich deze statige, laatnegentiende-eeuwse woning in neogotische stijl. Na een grondige verbouwing vormt ze nu de thuisbasis voor een nieuw samengesteld gezin met vijf kinderen. Graux & Baeyens Architecten uit Gent zetten hun schouders onder het project en bewezen dat ze de clash tussen authentiek en modern niet schuwen. De architecten lieten zich eerder al opmerken door hun vaak gedurfde, gestileerde en tijdloze ontwerpen maar houden evenzeer van een uitdagende renovatie.
De bouwheren wensten zoveel mogelijk authentieke elementen te behouden en te verzoenen met de hedendaagse comforteisen. Initieel wilden ze achteraan de woning een grote, nieuwe aanbouw. De architecten wisten hen te overtuigen om grotendeels binnen de bestaande footprint van de woning te blijven. Door deze beslissing wordt de rest van de woning nu ook volop gebruikt, wat anders wellicht niet het geval was geweest.
Woonkeuken
De nieuwe aanbouw van de woonkeuken bevindt zich aan de tuinzijde. Basile Graux: “Aan de zijkant van de woning, de zonnezijde, bevond zich vroeger een orangerie. Deze werd afgebroken en maakt nu deel uit van de woonkeuken. We hebben de footprint van de woning weten te behouden. Alleen zijdelings en achteraan de woning werd hier licht van afgeweken. Het nieuwbouwgedeelte bevindt zich op een betonnen sokkel met grote uitkraging die zowat een halve meter boven het maaiveld zweeft. “Verder is de keuken voorzien van een 9 meter lang werkblad van inox op een onderbouw van ruw, natuurlijk eiken met nog zichtbare sporen van de lintzaag. De eettafel, met mooi zicht op de tuin, wordt geflankeerd aan de ene zijde door een vaste zitbank in eik en aan de andere zijde door losse stoeltjes.
Authenticiteit
De hal met, nieuwe vloer van hand gekapte cottagetegels in de kleur ‘graphite stone’ geeft rechts toegang tot het salon aan de straatzijde. Hier werden de authentieke elementen, zoals de lambrisering, de originele deuren, de glasramen, de oude plankenvloer en de plafondrozetten behouden. Via een dubbele deur komen we in de formele eetkamer. Ook hier werd de authenticiteit bewaard, onder andere in de vorm van een grote, dubbele deur met glasramen, geflankeerd door Korintische zuilen. Vroeger leidde deze deur naar de orangerie, nu naar de woonkeuken. De sfeer van weleer wordt door deze elementen versterkt.
De verdiepingen
De afwerking van de verdiepingen is nog niet volledig af en zal gefaseerd worden aangepakt. Koen Baeyens: “Op de eerste verdieping werden vijf kinderkamers gerealiseerd met de nodige sanitaire voorzieningen. Op de tussenverdieping bevindt zich een badkamer en enkele trapjes hoger de huidige mastervleugel met annex badkamer en inloopdouche. Vanwege een van een vrij recente gezinsuitbreiding zullen de ouders op termijn hun huidige slaapkamer verlaten en verhuizen naar de tweede verdieping. Hier realiseren we momenteel een compleet nieuwe master vleugel volgens het ‘box-in-the-box-principe’. Onder het bestaande dakgebinte wordt de nieuwe vleugel ondergebracht, waarbij ramen in de box het oude dakgebinte zichtbaar laten. Deze aanpak heeft het voordeel dat we het dak in natuurleien niet extra hoeven te isoleren.”
Unieke kenmerken
Het gebouw telt dus een gelijkvloers, twee volwaardige verdiepingen en een tussenverdieping en wordt dus gekenmerkt door een sterke verticaliteit. Her en der zijn balkonnetjes, voorzien van een smeedijzeren balustrade, trapgevels, glasramen en rondboogvensters met gesculpteerde ornamenten in arduin. Links van de woning staat een koetshuis dat omgebouwd wordt tot garage. In de tuin is er een losstaande constructie, het vroegere secretariaat van de pastorij. Het is in dit bijgebouw dat het gezin ‘kampeerde’ tijdens de renovatiewerken.
Fotografie: German Bourgeat
