Het zwembad in de achtertuin is lang, het loungeterras ernaast groot. Het woord ‘Olympisch’ komt in je op als je er naar kijkt. Je bent geneigd er naar toe te schrijden in plaats van wandelen op de brede natuurstenen trappen of de huislift die aanwezig is in deze woning, of van weg op de even brede houten trappen aan het terras. En dit zwembad is niet het enige element in of aan de woning waaraan een classicistisch tintje kleeft. “Toen interieurarchitect Renaat de Maeyer en Johan Buelens het plan voorstelden namen zij ons mee naar het Gallo Romeins museum in Tongeren,” zegt Ann, de vrouw des huizes. “Het ging hem vooral om de combinatie van natuursteen en eikenhout die daar was toegepast, maar natuurlijk ook om de stijl van het gebouw.”
Origineel en organisch
Absoluut niet klassiek is de stand van de techniek die in de woning is toegepast. Het zeil waarmee het zwembad wordt toegedekt fungeert als zonnepaneel; in de kelder bevinden zich twee ruimtes die zijn volgebouwd met ketels en kasten waarmee de zonnepanelen op het dak en de geothermische verwarming worden aangestuurd. Drie verdiepingen worden bediend met een Schindler huislift. “Die wordt nu alleen nog gebruikt door de grootouders als ze op bezoek komen, en door ons als we met zware dozen of bakken aan het sjouwen zijn, maar ooit zullen we ons misschien niet anders door het huis kunnen begeven. We willen hier de rest van ons kunnen blijven wonen.”
Renaat de Maeyer tekende voor het interieurconcept, waaronder ook bouwkundige ideeën vallen, zoals het voorstel het woninggedeelte omhoog te brengen. “Het wonen is sterk verbonden met de omgeving, op een organische manier. Zelfs de plaatsing van de verlichting heeft een duidelijke link met de sterren aan het firmament. Het is dan ook niet voor niets dat dit project de naam ‘het nest’ heeft gekregen. Elk aspect ervan is doordacht. Dat was ook mogelijk omdat er tussen de aanzet en de voltooiing ervan vijf jaar heeft gezeten. Het concept getuigt dus ook van een groeiproces – en van een intensieve samenwerking met zowel de architect als de opdrachtgevers.” De kwaliteit van dit interieurconcept is deels zijn onvatbaarheid. Het is niet in één stijl of school te vatten en dat heeft alles te maken met het feit dat Renaat de Maeyer eerst carrière maakte als interieurbouwer. Hij richtte het bedrijf Spijker op dat zich specialiseerde in het ontwerpen en realiseren van hedendaagse interieurconcepten en dat uiteindelijk dertig mensen tewerkstelde toen hij het verkocht. Daarna legde hij zich toe op het ontwerpen van meubelen. Eeuwig aan het werk maar ook altijd leergierig ging hij zich na de verkoop van zijn bedrijf toeleggen op de studie van de interieur- architectuur. Zijn passie voor architectuur, wonen en leven maakte hem tot visionair en leidde de voorbije vijftien jaar tot diverse inrichtingen die zich elk onderscheiden door een volstrekt eigen insteek, degelijk maar ook niet schools.
Één grote ruimte
Toch is deze moderne vorm van techniek niet degene die de meeste indruk maakt op bezoekers. Dat is die van het betongieten. De masterbedroom bevindt zich half onder de grond en bestaat voor een belangrijk deel uit beton. Dat geldt voor de vloer, het plafond, de muren maar ook voor de lavabo’s en zelfs de badkuip. “Het zit verrassend comfortabel,” zegt Ann, “al leg ik altijd wel een handdoek op de rand waar mijn hoofd tegenaan leunt. “ Hoewel beton na het gieten nog een tijdlang ‘werkt’, zijn de oppervlakten noch verkleurd, noch ontsierd door kleine scheurtjes. “Het plafond hebben we precies daarom nog eens laten zandstralen, maar ook voor de plaatsing van de lavabo’s en de spiegels moest er heel precies gewerkt worden. Al de leidingen moesten tevoren worden geslepen, zodat het in één keer goed was. Met beton valt er niet veel te corrigeren achteraf.”
Overal zijn de wanden bedekt, ofwel met eikenhouten panelen, ofwel met ingemaakte kasten. Zowel het hout zelf als de grepen op de deuren komen overal elders in de woning terug, wat het gevoel van eenheid versterkt. Wie de lift links laat liggen, maakt gebruik van de zwevende treden die de trap vormen om de eerste verdieping te bereiken. Dit is in feite één grote ruimte, aan de voor- en aan de achterzijde helemaal open, die uitnodigt om ze via de zijkanten helemaal rond te lopen. Aan de straatzijde bevindt zich een grote kinderkamer, met eigen badkamer, evenals een kantoorruimte voor de heer des huizes. Aan de tuinzijde bevinden zich de keuken en de woonkamer. Kantoor en woonkamer zijn slechts gescheiden van elkaar door een ruim drie-en-een-half meter hoog haardmeubel. Er blijft visueel contact via het trapgat en via de opening naast de haard, en toch heeft degene die hier aan het werk is voldoende privacy om ongestoord te telefoneren. Ook voor de kinderkamer geldt dat er deuren zijn om ze volledig af te sluiten maar dat die in de praktijk bijna altijd open staan. Dit effect is deels te danken aan de ramen die Vorsselmans selecteerde en plaatste aan voor- en achterzijde, een fraai staaltje van productie en plaatsing, want een raam moet perfect aansluiten op een gevel om soepel open en dicht te kunnen gaan. Het woord ‘naadloos’ is hier op zijn plaats. Als bewoner ben je je binnen vaak niet bewust van ramen. Je heb slechts oog voor het uitzicht. Van buiten is het anders en vallen ze als eerste op.
De keukenkasten lijken sterk op de wandkasten elders in de woning. Ze zijn dan ook maatwerk van dezelfde interieurbouwer. Ann is er zeer tevreden over: “Ik kan er alles in kwijt maar ik kan ook mijn volledige winkel opengooien als ik begin te koken, dankzij het ingenieuze deurensysteem. Zo hoef je nooit te zoeken en zie je ook in één oogopslag wat voorradig is. Een andere ingenieuze oplossing waren de houten eilandjes aan het plafond. Deze verdieping is relatief hoog en open en dus waren we bang voor een te grote galm. Die eilandjes boven de zitbank, de keukentafel, het bureau enzovoorts garanderen een normale akoestiek.”
Optimale verkoeling
De even hoge ramen aan de achterzijde dragen op hun manier bij aan de uitstraling en de kwaliteit van deze woning. Ze garanderen niet alleen een fantastisch zicht maar ook een hoge mate van veiligheid, warmtecomfort en gebruikersgemak, kenmerkend voor leverancier Vorsselmans. Ze kunnen niet handmatig geopend worden en schuiven enkel open en toe via het gebruik van de domotica. De motor die de ramen in beweging zet is optisch volledig weggewerkt in het plafond, net zoals andere elementen als sensoren en buizen onzichtbaar zijn. “Omdat de woning pal op het zuiden is gericht en we geen bomen hebben die schaduw bieden, krijgen we in de zomer natuurlijk wel de volle zon. Het eerste jaar was er meteen een met hitte-golven tot veertig graden. Tot onze opluchting bleek de geothermie niet alleen voor aangename temperaturen in de winter te zorgen maar ook in de zomer. Bomen zouden ook een verkoelend effect geven, maar we zijn bang voor afgevallen bladeren in het zwembad en we willen ook het uitzicht behouden. Een voorstel om een hek te plaatsen achteraan hebben we afgewezen. Nu kijken we ‘door’, tot ver in de velden. Dat panorama past helemaal bij de manier waarop we in deze villa wonen. De zekerheid dat er in de verte nooit zou worden gebouwd, was een van de redenen waarom we dit stuk grond kochten en zo gecharmeerd waren van het plan van Buelens.”
Fotografie: German Bourgeat
