Beeldend kunstenares Sabine Maes gaat in haar werken voorbij aan de oppervlakkige werkelijkheid, continu op zoek naar de waarheid en de essentie der dingen. Eenzelfde filosofie hanteerde ze bij het ontwerp en de bouw van haar eigen landelijke woning in het rurale Hageland. Samen met Nicolas Mossoux van Mossoux Architecten en Jean-Pierre Vermeulen van JPV INTERIOR DESIGN koos ze voor een harmonieus samenspel van natuurlijke materialen, afgestemd op de landelijke omgeving. Het werd een unieke woning die opvalt door een ingetogen en rustgevende onopvallendheid.
Zengevoel
De kunstenares is tevens doordrongen van een zekere zen filosofie en dat laat zich duidelijk merken in de binnenruimtes. Deze sfeer komt je reeds tegemoet van in de hal met zijn trap in microtopping en gastentoilet met zichtbaar wasbekken in natuursteen. Binnen werd alles tot de essentie herleid: licht, grote open ruimtes, een sobere kalkverf op de muren, vloeren in terrazzobeton… Ook de aankleding en inrichting zijn uitgekiend rustgevend. Geen enkel stuk staat er te veel en alles werd doordacht geplaatst.
De keuken bestaat uit een werkblad met spoelgedeelte tegen het raam en een eiland als kookgedeelte. Beide zijn voorzien van een natuurstenen werkblad en een onderbouw in donker hout. Het eiland is voorzien van een bibliotheekgedeelte met kookboeken, waardoor het een extra huiselijke toets krijgt. Aansluitend bevinden zich de eetplaats en een gezellige zithoek rond een hangende haard. Deze kan tevens gedraaid worden richting het schuifraam om zo deels het terras mee te verwarmen. In het tv-salon overheerst ook het zengevoel. Twee lichtkleurige stoffen ‘chaise longues’ kijken naar de scheidingswand met de leefkeuken, waartegen de tv hangt. Aan de rugzijde van de chaise longues bevindt zich een tweede gedeeltelijke scheidingswand die het galerijgedeelte grenst.
Kunstgalerij
Het was een uitdrukkelijke wens van Sabine Maes om de landelijke woning ook geschikt te maken om haar werk te presenteren. De licht genuanceerde muren in kalkverf en de optimale lichtinval maken van deze ruimte het ideale canvas waartegen haar doeken, schapenwollen tapijten en wall-art in natuurlijke materialen optimaal tot hun recht komen. Deze ruimte, verbonden met het leef- gedeelte, lijkt in niks op de vaak steriele look en feel van een doorsnee kunstgalerij. De werken zijn er gepresenteerd in de natuurlijke biotoop van de kunstenares.
Pièce de résistance
Ook de verdieping valt op door de openheid en het ruimtegevoel. Op de vloer ligt een eiken parket. Hier vloeien de badkamer, masterbadkamer, de ruime open dressing en een kleinere logeerkamer moeiteloos in elkaar over. De ruimtes zijn open tot in de nok en laten mooi het eiken dakgebinte zien. In de badkamer werd een vrijstaand bad geplaatst. ‘Pièce de résistance’ op de verdieping: de bijzonder ruime open dressing. Hier overheerst de sfeer van een luxeboetiek, dankzij het parket op de vloer en het kelim tapijt met centraal geplaatste vintage vitrinekast voor juwelen en accessoires.
Heden en verleden
Van de oorspronkelijke landelijke woning bleef niet veel over bij dit project. Enkel de footprint met de bestaande volumes werden behouden en verwijzen zo naar de typologie van de landelijke bouwstijl in de omgeving. De vormentaal en de gebruikte materialen combineren vroeger met nu. Zo werd het dak met riet bekleed en werden de gevels opgetrokken in een droog gestampt beton. Aan de voorgevel is de woning vrij gesloten, achteraan zorgen grote raampartijen over de hele lengte voor de connectie met de tuin en de omgeving. Het overvloedig binnenvallende licht leidt niet enkel tot een aangename woonomgeving maar brengt tevens de tentoongestelde werken in het galerijgedeelte tot leven.
Fotografie: German Bourgeat
