Interieurontwerp aan de hand van een duidelijke signatuur

Nathalie Deboel

Interieurarchitect Nathalie Deboel geeft ieder interieurontwerp, door haar doordachte keuze van materialen, een gevoel van luxe en functionele klasse. Ze vertrekt vanuit de ruimte en creëert door haar persoonlijke inbreng de juiste sfeer. Deboel werkte tijdens de lockdown aan het boek dat ze al zo lang wilde schrijven. ‘Comforting Homes’ werd een luxe tafelboek dat haar filosofie als interieurdesigner perfect weergeeft.


Interieurontwerp

Interieurontwerp, verbouwen, The Art Of Living

Comforting Homes

“Het is een doorbraak, een overzicht waar ik al vijftien jaar mee bezig ben. Maar meer nog kijk ik naar de toekomst. We gaan intensieve jaren tegemoet. Door corona moest iedereen plots in lockdown. Dat vroeg om een andere wijze van leven. Waar we eerder nomads op locatie waren, moesten we ons blijvend thuis vestigen. Klanten zochten naar realisaties die een veilige, beschermde omgeving boden. Vandaar de titel van het boek: ‘Comforting Homes’. Dat is de doelstelling: een huis creëren dat niet alleen mooi oogt, maar tevens goed voelt. Waar je gelukkig bent, want dan pas ben je ook een beter mens. Je gelukkig voelen is als een jas die bij jou past. Het toont je persoonlijkheid. Dat geldt ook voor het interieurontwerp van je woning. Ik start met een analyse van de dromen die de klant heeft. Die werk ik uit. Denk daarbij aan de juiste verhouding van materialen, de horizontale of verticale circulatie en andere conceptmatige aspecten in huis. Doel is dat men er zich persoonlijk in terugvindt.”


Meubellijn

Interieurontwerp, verbouwen, The Art Of Living
Interieurontwerp, verbouwen, The Art Of Living

Vergemakkelijken van het leven

Zaak is uiteraard om alle wensen binnen het budget te houden. Tevens is alles afhankelijk van de soort verbouwing of bouw. “Op zich hoeft een interieurontwerp niet zo duur te zijn, we denken eerder in functie van toegevoegde waarde. We bedenken oplossingen om het leven te vergemakkelijken. Daarnaast houden we zeker rekening met aspecten als duurzaamheid, energiesparing, gezondheid en opteren we voor flexibiliteit. Wij hebben als interieurbureau een grote verantwoordelijkheid in hoe mensen zich voelen binnen de huidige samenleving. Daarom legden we ons sinds corona toe op een eigen meubellijn: ‘Nomad’. We noemen het ‘comforting objects’, in de lijn met ‘comforting Homes’. Mooie, degelijke stukken die ons omringen.


Keuken

Interieurontwerp, verbouwen, The Art Of Living

Unfolding Rhythm

“Neem nu het project ‘Unfolding Rhythm’, uit mijn boek. Het betreft een appartement met zeezicht, beperkt tot een oppervlakte van negentig vierkante meter. Aangezien het een klassiek appartement is, was er de uitdaging om iets te doen met de ritmiek van de kustlijn. Die ritmering laten we los in huis door te werken met horizontale en verticale latjes, die als lamellen in combinatie met de bestaande balken rust creëren. Dit verhaal trokken we helemaal door op de etage, waardoor het eigenlijk een doos in een doos vormt. Zo is er enerzijds de diepe, rechthoekige lay-out met de leefruimte, die rechtstreeks zeezicht biedt, terwijl anderzijds de slaapkamers uitkijken op het hinterland.” Hier en daar wordt het geheel nog verlevendigd door allerlei fraaie objecten, die aan de zogenaamde neutrale basis warmte toevoegen.


Woonkamer

Interieurontwerp, verbouwen, The Art Of Living

Duidelijke Signatuur

Nathalie Deboel gaat er prat op dat haar signatuur veeleer onzichtbaar aanwezig is. Ze geeft eerder de persoonlijkheid van haar klanten weer. Lichtinval, circulatie, meubelkeuze, steeds klopt het totale plaatje. “Onze stijl is uit de diversiteit de identiteit en karakter van de klant weergeven”, luidt het. Inspiratie doet ze daarbij op tijdens reizen en door de diversiteit van alle culturen. Ook heeft ze aandacht voor de actuele impact van het veranderd bouwproces. Een voorbeeld hiervan is dat we kleiner gaan wonen. Dat is een belangrijke evolutie. Mensen worden creatiever met een kleiner budget.

Editor: Media team

Datum: 10-06-2022

Tekst: Gebaseerd op een tekst van Jempi Welkenhuyzen

Fotografie: Cafeine

Fotografie: Zeger Garré Portretfoto