Deze hedendaagse villa bevindt zich op een perceel van 2.300 vierkante meter, achteraan grenzend aan een oever van de Leie. De rust en sereniteit zijn er alomtegenwoordig en dit op een boogscheut van een pittoreske kunstenaarsdorp. De woning ligt in een rustige wijk met brede straten en grote percelen. De oorspronkelijke woning werd afgebroken, enkel de oude haag rond de tuin bleef behouden.
Leefbaarheid en beperkte ecologische voetafdruk
De bewoners, een gezin met twee jonge kinderen, kochten de oude woning op deze locatie, vooral vanwege de ligging en het natuurlijke kader. De woning was achteraan vrijwel gesloten, waardoor er totaal geen connectie was met de Leie. Eerst werd nog een grondige verbouwing overwogen, maar samen met architect Pascal Bilquin kozen ze uiteindelijk voor een nieuwbouw. Hun wensen situeerden zich voornamelijk op vlak van ruimtelijkheid, leefvriendelijkheid, privacy, openheid achteraan en overvloedige lichtinval. Dit alles met aandacht voor een beperkte ecologische voetafdruk, waardoor de bouwmaterialen, onder andere de gevelstenen, zoveel mogelijk lokaal gesourced werden. Het groendak, de zonnepanelen en andere energiebesparende technieken passen eveneens perfect in deze filosofie. Het notelaarfineer zorgt voor warme toetsen in het interieur.
Het landschap als bondgenoot
De woning is opgetrokken in een strakke baksteenarchitectuur met slanke gevelstenen in wildverband op een dunmortelbed. De groen-grijze gevelsteen met diepliggende horizontale voeg en vlak gevoegde verticale voeg harmonieert perfect met de groene omgeving. De woning bevindt zich ongeveer in het midden van het perceel.Een carport vooraan en haaks op de voorgevel zorgt voor extra privacy vanaf de straatkant. Verder werd gewerkt met strakke balkvolumes. De ruime oprit werd deels uitgewerkt in kasseien met organische belijning en deels in siergrind. Binnen ging alle aandacht naar open volumes en naar een circulatie met verrassingseffect. Het hele project groeide organisch en nam zo ruim drie jaar in beslag. De natuurlijke tuin, vooraan met tal van paarse aanplantingen en achteraan via het terras en gazon aflopend naar de Leie, oogt na iets meer dan een jaar al volwassen. De tuin is ontworpen door Aldrik Heirman.
Open circulatie met speels gebruik van deuren
De gelijkvloerse verdieping is geconcipeerd rond een centraal gedeelte met verborgen deuren. Talloze schuifdeuren staan in principe open, maar kunnen volgens de noodzaak gesloten woden en functioneren eerder als roomdividers. In de leefruimtes werden slechts twee materialen gebruikt: Egyptisch kalksteen en notelaarfineer. Achter de inkomhal bevinden zich het gastentoilet en de vestiairekasten, beide uitgewerkt in notelaarfineer.
Koken met zicht op de voortuin
De keuken met imposant eiland beschikt over grote hoekramen die een ongehinderd zicht bieden op de voortuin. Het eiland werd afgewerkt met een blad in kalksteen en een onderbouw in notelaar, die onder andere een wijnkoeler herbergt. Het kraanwerk is van CEA. De kookplaat is voorzien van een verzonken afzuigkap. Boven het eiland hangen zwarte pendels van Flos. In de keuken vinden we een kastenvolume in notelaarfineer, waarin alle toestellen en de spoelzone verwerkt zitten, evenals een verborgen deur naar de kelder. In de aansluitende eetruimte prijkt een tafel in mortex, ontworpen door de architect, net als al het andere vaste meubilair. De productie van het maatwerkmeubilair was in handen van
Minus uit Poperinge. Bij de eettafel werd tegen de muur een vaste zitbank in notelaar geplaatst. De losse eetkamerstoeltjes zijn van Artisan. Naast de eetplek bevindt zich een afsluitbaar bureaugedeelte
Uitkijken op een idyllisch plaatje
Vanuit de eetplaats en het salon kijken de bewoners uit op de achtertuin en Leie. Dergelijke zichten hebben de schilders van de Latemse school destijds aangezet tot talloze meesterwerken. Wanneer tijdens de warme zomerdagen de pleziervaart wat drukker wordt, schermen de bewoners de ramen af voor de privacy, maar genieten ze toch nog van de lichtinval van de andere grote raampartijen Het salon zelf wordt gedomineerd door een zwartgeschilderde wand met ingebouwde gashaard. Recht daartegenover een kamerbrede nis met legborden in notelaar. De comfortable zitbank is een ontwerp van Vincent Van Duysen voor Molteni. Verder prijken hier ook nog twee zeteltjes in notelaar en zwart leder van Myazaki. Op de vloer ligt een tapijt van geweven bananenblad. De salontafel werd ontworpen door de architect.
Ingetogen sfeervol
Een trap in notelaar leidt naar de verdieping. Hier vinden we een kinderen een oudervleugel. Op dit niveau werd gewerkt met een parket in notelaar. De masterslaapkamer geniet een imposante hoekbeglazing over twee zijden met daarachter een balkon in tropisch hardhout, voorzien van een glazen balustrade.Aansluitend treffen we de dressing aan, met wanden, nissen en centraal ladenblok in notelaar. Via de dressing komen we in de badkamer met vrijstaand ligbad. Het lavabomeubel heeft een blad in kalksteen op een onderbouw van notelaar. Ook hier werd op de vloer gewerkt met kalksteen. Achter de lavabowand is er langs de ene zijde een inloopdouche en langs de andere een toilet. Een kamerhoog raam trekt overvloedig natuurlijk licht naar binnen. Ook hier is al het kraanwerk van CEA. Naast de dressing treffen we de twee kinderkamers aan met gedeelde badkamer.
Natuurlijke eenvoud
De tuin achteraan wordt gedomineerd door een treurwilg op de oever. Verschillende zithoekjes op diverse niveaus en organisch aangelegde plantvakken zorgen voor een speelse en ongedwongen indruk. Het voorbijkabbelende water werkt bijna hypnotiserend. Het gazon loopt zacht naar de waterkant af en is afgeboord met een kastanjehouten hekwerk
Fotografie: Nick Cannaerts
