Soms is de locatie dermate prachtig, dat de opdrachtgever het wensenlijstje wel móét beginnen met de zin: ‘‘Ik wil vanuit elke ruimte uitzicht hebben op het water.’’ Deze villa is dan ook volledig georiënteerd op het meer aan het einde van de achtertuin. Het heeft bovendien een ruim interieur dat echter overal op menselijke maat is vormgegeven. Reginald Schellen en projectarchitecte Inge Verdoodt zorgden voor een huis dat de kwaliteit van het panorama en het comfort van het wonen perfect met elkaar liet matchen.
De meerwaarde van de personenlift
Van openheid naar de straat is in dit geval geen sprake. Toch is de voortuin de moeite waard, met een afwisseling van bolvormige bloemen, siergrassen en boompjes, die elk op hun eigen hoogte met elkaar een lijn vormen. De natuurstenen muur naast de voordeur komt terug in de badkamer en een led-streep loopt door van buiten naar binnen en creëert zo een visueel aangename, geleidelijke overgang tussen exterieur en interieur, een typerend detail voor de architectuur van Reginald Schellen. “Je begeleidt de bezoeker als het ware naar binnen”, aldus de architect. “Ook het gebruik van houten lamellen is bedoeld om een eventuele blokwerking van de voorkant te doorbreken.” Typerend voor Schellen Architecten is nog een ander aspect: de toegang tot de bovenverdieping wordt niet alleen mogelijk gemaakt door een trap maar ook door een personenlift, die echter keurig uit het zicht wordt gehouden vanuit de woonkamer. “Ook al heb je ze de eerste jaren nog niet nodig, een lift maakt je woning levensloopbestendig en is een meerwaarde bij verkoop. Vandaar dat ik de installatie ervan altijd aanraad.”
Bio-ethanolhaard
Het meer was voor Reginald Schellen geen nieuw terrein; hij heeft er reeds verscheidene opdrachtgevers gehad. De architectuur van Schellen Architecten was op zijn beurt voor de opdrachtgever niet onbekend; hij had al voor diens familieleden gewerkt. Zo was er meteen een goede basis gelegd voor een samenwerking waarbij architect en bouwheer elkaar snel en makkelijk begrepen. “Deze locatie is betoverend”, zegt de bewoner. “Als ik in mijn kantoor aan het werk ben, heb ik de deur altijd open, als we eten of aperitieven is dat met het gezicht naar het meer. En dan te bedenken dat het verste en mooiste uitzicht nog niet eens hier is, maar boven, vanuit één van de logeerkamers. Ben je in de tuin, dan is het moeilijk bij het zwembad of op het terras te blijven en niet af te dalen naar de magnifieke eik aan de rand van de oever, een boom die we natuurlijk behouden hebben.” Dat neemt niet weg dat de bewoners bepaald niet de hele dag voor het raam staan. Gitaren en een digitale piano duiden op een grote muzikale belangstelling en het televisiescherm boven de bio-ethanolhaard op een ander soort kijken.
Achter kastdeuren
In de keuken zijn alle apparaten uit het zicht gewerkt door kastdeuren, maar sommige deuren kunnen wel zo volledig open worden gezet dat daarachter bijvoorbeeld een complete koffiehoek tevoorschijn komt. “Het voordeel hiervan is, dat je niet elke dag alles hoeft op te ruimen of weg te zetten”, zegt interieurarchitecte Evelien Dewolf, die het ontwerp van de meeste ruimtes voor haar rekening nam. “Dit is hoe dan ook een bij uitstek gebruiksvriendelijke keuken, bedoeld voor iemand die vaak kookt maar geen hobbykok is. Ze is ook zeer onderhoudsvriendelijk. Daarom hebben we bijvoorbeeld op het kookeiland voor een plaat gekozen die het esthetische van marmer combineert met de afwasbaarheid en duurzaamheid van keramiek, evenals voor een kookplaat met zijwaartse afzuiging.” Een keuken inrichten is, met andere woorden, niet alleen een kwestie van materiaalkennis en apparatuur maar ook van aanvoelen: hoe gaan deze bewoners er gebruik van maken? Daarin hebben de interieurarchitecten van Schellen Architecten een ruime ervaring opgebouwd.
Doorlopende balurstrade
De bovenverdieping biedt een zee aan ruimte die is benut voor logeerkamers en voor opslag, maar ook voor een grote slaapkamer voor de bewoners zelf, met uiteraard zicht op het meer. Toch is het vooral de badkamer ernaast die het predicaat indrukwekkend verdient. Vanuit het ligbad is de nabijheid van het meer zo mogelijk nog sterker dan op het gelijkvloers, doordat het zwembad beneden er precies tussen geschoven lijkt. Onwillekeurig komt de associatie met de film The Swimmer boven, waarin Burt Lancaster een chique woonwijk doorkruist, lopend door de achtertuinen en vooral zwemmend door de privébaden. De bijna tastbare aanwezigheid van het water wordt nog eens benadrukt doordat op deze etage een balustrade loopt die alle kamers met elkaar verbindt en die het mogelijk maakt ook boven de tuin rondom het huis te lopen.
Overbodig
De nabijheid van open water heeft natuurlijk niet enkel voordelen. Er is de wind die erover heen kan blazen en het gebrek aan bomen dat in de wintermaanden de koude nog eens makkelijker bij de woning brengt. “Maar we hebben gezorgd voor uitstekende isolatie en bronnen van hernieuwbare energie. Op het dak liggen zonnepanelen. De vloer wordt verwarmd met een geothermische warmtepomp”, aldus ingenieur architecte Inge Verdoodt. “Die laatste zorgt ook voor koeling in de zomer, wat airco’s volledig overbodig heeft gemaakt.” Zo is deze woning ook een toevluchtoord geworden in maanden van koude en hitte, ondanks de grote mate van openheid aan de achterzijde. Er is altijd het visueel plezier van het meer en tegelijk het comfort van de moderne bebouwing, op elke plek in het huis. Deze woning bewijst dat je op geen van beide aspecten toegevingen hoeft te doen.”
Fotografie: Nick Cannaerts
