Wonen in het hart van de stad heeft zijn charmes, vooropgezet dat de woning ruim genoeg is. Dat geldt gewoonlijk voor een historisch pand. Die gebouwen hebben echter het nadeel dat ze geen modern comfort bieden. Een onoplosbaar dilemma – schijnbaar. In de binnenstad van Hasselt is nu een appartementsgebouw neergezet dat de uitstraling en oppervlakte van een neoclassicistisch pand combineert met de technieken van vandaag. Van buitenaf lijkt het gerenoveerd, van binnenuit blijkt het nieuwbouw. Zowel de uitstraling als het comfort zijn zo op topniveau.
Residentie Renaissance is de naam van het gebouw gelegen aan de groene boulevard, een van de boulevards van de Limburgse hoofdstad. De naam refereert aan het tijdperk waarin niet langer God maar de mens het middelpunt van de wereld werd, en in deze acht appartementenstaat inderdaad het woongenot van de mens, de eigenaren en hun gasten centraal. In alle opzichten. Wie thuiskomt wil met trots naar ‘zijn’ of ‘haar’ gebouw opkijken, dat een parel hoort te zijn in het stedelijk landschap. Zulke panden bestaan in de historische centra van alle grote Europese steden, maar ze zijn dan én onbetaalbaar én onaangenaam koud in de winter en heet in de zomer. Architect Nico Mullens reisde samen met Immo Top Invest tal van hoofdsteden af om na te gaan hoe zij de esthetiek van neoclassicistische panden konden combineren met moderne bouwtechnieken. Het resultaat van die intensieve zoektocht verrees in Hasselt. Residentie Renaissance oogt als een pand in het chique zestiende arrondissement van Parijs of aan de rand van Belgravia in Londen. Dat het nieuwbouw is, merk je pas bij het binnentreden.
De crème de la crème
De inkomhal bevestigt onmiddellijk de suggestie van ruimte die buiten wordt gewekt. Door het glas van de stalen deuren kijk je rechtstreeks in de woonkamer. Rechts loopt een gang naar twee slaapkamers en een badkamer, links een naar de masterbedroom en de andere badkamer. “Twee badkamers, waarvan er een voor gasten of voor kinderen bestemd kan zijn, maar ook een dubbele garage onderin het gebouw”, verduidelijkt Dorothée Leclercq,
verantwoordelijk voor Sales & Marketing bij Immo Top Invest in Hasselt, dat de vier laatste nog niet verkochte appartementen in de markt zet. “We hebben niet bespaard op ruimte. Deze woningen behoren echt tot de crème de la crème van de plaatselijke residentiële markt en moeten hun belofte van ruimte dus waarmaken. Dit appartement telt maar liefst tweehonderd vierkante meter woonoppervlakte. Daarmee doet het niet onder voor een flink bemeten huis.”
Tijdloze stijl
Die uitstraling van de woonkamer past perfect bij die van het gebouw. “Ik heb met opzet gekozen voor een tijdloze stijl”, zegt Catherine Claesen, de interieurarchitect die de opdracht kreeg alle acht woningen in te richten, waaronder het ‘kijkappartement’ waarin we ons bevinden. “De natuurlijke materialen en de contrasterende maar niet te felle kleuren creëren rust en warmte. Natuurlijk zal een koper zelf nog aanpassingen doen, maar die hoeven niet ingrijpend of kostbaar te zijn. De meubelen kunnen worden overgenomen, de keukenapparatuur, de kasten en de open haard op bio-ethanol zijn hoe dan ook bij de prijs inbegrepen.” Het is geen makkelijke taak een appartement in te richten voor een potentiële bewoner in plaats van voor iemand die zijn of haar wensen tevoren kenbaar kan maken. Daarom heeft Catherine Claesen gekozen voor een elegantie die iedereen zal charmeren. In haar keuzes speelt ze ook in op de aanwezigheid van het vele daglicht waarin deze woonkeuken baadt. Die keuzes verraden een gedegen materiaalkennis en een raffinement in het maken van combinaties.
Hotelgevoel
De masterbedroom met aansluitende badkamer ademt een echt hotelgevoel. De twee kamers vormen een suite, een aparte ruimte in de woning waar je evengoed uren kunt ontspannen in plaats van enkel maar slapen. Dat is niet alleen maar te danken aan het comfort (ligbad en regendouche), maar ook aan de nabijheid van een tweede terras, dat uitloopt in een groene daktuin. Terwijl het terras aan de voorkant uitzicht geeft op de binnenstad en het verkeer, geeft dit aan de achterkant uitkijk op de gevels van enkele historische panden in de buurt. Vooraan op het terras weerklinkt de stad beneden je, maar die geluiden dringen niet door tot deze half open binnenplaats. “Je voelt je hier als bewoner nog extra thuis, omdat we niet naar een sociale mix gestreefd hebben”, zegt Dorothée Leclercq. “Het zijn geen kopers en huurders maar allemaal eigenaren; misschien niet van dezelfde leeftijd maar wel dezelfde inkomensklasse.” Een klasse die ook prijs stelt op keuzevrijheid, en daar geeft de architectuur van de appartementen alle mogelijkheid toe. In deze kijkwoning is de derde slaapkamer bijvoorbeeld tot thuiskantoor omgetoverd, terwijl de diverse zithoeken in de woonkeuken en het voorterras variatie biedt in waar men wil eten of gasten ontvangen. Luxe is ook l’embarras du choix, het ontbreken van een keurslijf, over zoveel bergruimte beschikken dat je niet weet welke kasten gevuld moeten worden en welke niet. De grandeur die deze appartementen ademen mag ook letterlijk worden geïnterpreteerd. Het is niet alleen de renaissance waarnaar hier gerefereerd wordt, maar ook de bouwstijl van de belle époque. De wijze waarop architect én interieurarchitect de voordelen van classicisme en moderne technieken en materialen hebben gecombineerd is misschien niet alleen redelijk uniek maar ook trendsettend, zeker voor Hasselt maar wellicht ook voor ver daarbuiten
Charme behouden
In de naam van haar bureau -By Baltes- verwijst interieurarchitect Catherine Claesen naar de naam van de hoeve waarin het kantoor van haar en architect Cedric Koppers gevestigd is. “De hoeve is al vijf generaties in het bezit van onze familie. We vonden het een mooi eerbetoon aan de eigenaren vóór ons, maar de naam is ook een aanwijzing voor ons respect voor erfgoed. Wat mooi is willen wij behouden, maar wel in een vorm waarin hedendaags comfort is geïntegreerd. Dit alles kon perfect gerealiseerd worden door de nauwe samenwerking van architect en interieurarchitect. We vormen een sterke tandem.”
Het kantoor van By Baltes bevindt zich in een voormalige paardenstal. Die bereik je vanaf de straat via een poort, die toegang geeft tot een binnenplaats. De vorm van de gebouwen, de gevelstenen en de daken brengen de bezoeker onmiddellijk in een historische sfeer. Wanneer je je ogen sluit, zou je hier gemakkelijk de klank van paardenhoeven op kasseien kunnen horen, evenals het geratel van koetswielen. En ook binnen blijft die illusie behouden. Het kantoor zelf wordt bereikt via een prachtige houten wenteltrap. Tegelijk ogen zowel de trapleuning als het houten plafond allerminst oud en versleten.
Authentieke sfeerbeleving
We hebben veel elementen vervangen, omdat ze aan renovatie toe waren, maar we hebben dat wel zodanig gedaan dat de charme van het gebouw er in geen enkel opzicht door werd aangetast”, legt Catherine Claesen uit. “Het dak is dus gelijk geïsoleerd en we hebben in één moeite door gezorgd voor een warmtepomp. Het kantoor heeft zo een comfortabele temperatuur in zomer en winter. Hitte en koude blijven buiten, terwijl ik er toch voor heb gezorgd dat we optimaal gebruikmaken van daglicht. Ook dat draagt bij aan een authentieke sfeerbeleving.”
Dertien jaar ervaring
Catherine Claesen heeft inmiddels ruim dertien jaar ervaring in binnenhuisinrichting. Ze werkte aanvankelijk in dienst van gerenommeerde bureaus, zowel voor projecten in de horeca als de retail, en leerde zo de fijne kneepjes van het vak. Als zelfstandig interieurarchitect is zij vooral in het residentiële woonsegment actief geworden, niet alleen in Limburg, maar in heel Vlaanderen. “Mijn kantoor is illustratief voor mijn aanpak. Duurzaam betekent voor mij verschillende dingen: zorgvuldig omgaan met materialen en energie, zodat het wooncomfort hoog is en de kosten in de hand blijven. Het betekent ook een interieur ontwerpen dat de tand des tijds makkelijk doorstaat, dat altijd mooi en verrassend blijft.” Dat ze in elk project naar deze doelstelling streeft, blijkt niet alleen uit Catherines woorden, maar ook uit de onmiskenbare indruk die de bezoeker krijgt, zodra hij of zij een voet over de drempel heeft gezet en de trap bestijgt.
Fotografie: Patrick Meijs
