
Een lange muur die overgaat in een half doorzichtig hek ontneemt passanten het zicht op de omvangrijke tuin. Het pand is gebouwd op niet één maar twee percelen, waardoor het blauw van het zwembad op kan gaan in het vele groen van het grote gazon, en de aangeplante bomen in de verte kleiner lijken dan ze in werkelijkheid al zijn. ‘Lichtrijk’ is hoe architectenbureau R2Livin het ontwerp heeft betiteld. Dat is inderdaad een adequate omschrijving. De bakstenen buitenkant maakt een gesloten indruk, maar zodra de bezoeker de drempel van de voordeur over is, wordt hij omringd door licht. Het valt door een dakraam naar beneden maar komt ook aan alle kanten van opzij binnen. Het ontbreken van plafonds lijkt het licht van de zon of de maan niet alleen vrij spel te geven maar ook in huis te houden. Een verrassend interieur en exterieur zijn visueel bijzonder nauw verweven in deze villa. Bijna alsof de bewoners hierover een statement hebben gemaakt, staat er een prachtige boom achter glas. Je kunt niet anders dan stil blijven staan bij de reusachtige vitrine met daarin een plant met drie stammen en één kruin, wiens takken niet tot in de hemel maar wel meters omhoog naar het glazen dak reiken.
Zwevende trap
“We stonden in deze woning technisch wel voor enkele uitdagingen, als gevolg van onze creativiteit en de wensen van de bewoners”, zegt Leander Kippers, van architectenbureau R2Livin in Hasselt. “Zo hebben we voor de verbinding tussen de eerste verdieping en de entresol een zwevende, metalen trap bedacht en die moest natuurlijk heel degelijk geïnstalleerd worden. Maar de grootste uitdaging was de schuin uitstekende zijkant, waar de muur dus ook schuin gemetseld moest worden. Dat laatste was bepaald geen sinecure voor de aannemer, maar hij heeft het perfect afgewerkt.”
Zichtlijnen overal waar je kijkt
De grote mate van doorkijk heeft geleid tot een interieur dat letterlijk en figuurlijk nooit verveelt. Wie in de eetruimte aan de lange tafel zit, heeft zicht op zowel de flessen in de wijnklimaatkast in de sous-sol, als op de tussenverdieping waar de zitkamer is gesitueerd. Wie aan het kookeiland heeft plaatsgenomen, ziet de trap die verborgen gaat achter de houten halfhoge tussenwand. Draait men zich om, dan is er kijk op de tuin, het zwembad en de beide terrassen. Lange, staafvormige lampen boven de eettafel versterken de indruk zich in een metershoge ruimte te bevinden.
De woning is groot en de bewoners kunnen zich dan ook op relatief grote afstand van elkaar bevinden, maar door de open structuur wordt de nabijheid van anderen altijd gevoeld. Toch geven de bochten ook voldoende privacy. Vanuit de zitkamer, met comfortabele vintage stoelen en gashaard, is er toegang tot de werkruimte daarachter, maar geen directe inkijk. De beide bewoners kunnen hier elk aan een eigen bureau werken. De indruk van extra hoogte wordt hier versterkt door rijen dikke, in leer gebonden boekwerken, maar er is ook plaats voor minder ernstige objecten. Boeken nemen een belangrijke plaats in, in deze woning. Naast de inkom is zelfs een aparte bibliotheek, bedoeld voor niet-werk gerelateerde boeken. Maar ook fotografie en wat kunst hebben hun weg gevonden naar deze villa. Als het nog niet duidelijk was geworden in de keuken en de wijnkelder dan wordt het dal wel in deze overige kamers: de bewoners hebben smaak, in alle betekenissen van het woord.
Toch compact
De trap gaat niet rechtstreeks naar boven maar via een omloop. Men kijkt naar boven, opzij of naar beneden en vervolgt dan zijn weg naar de verdieping waar de ouders en kinderen hun kamers hebben. Eigenlijk is deze etage het meest traditioneel en biedt ze daardoor ook de meeste akoestische en visuele privacy, een pluspunt voor kinderen die de leeftijd hebben van studenten en die dus geregeld moeten blokken. “We vonden het belangrijk dat onze kinderen het naar hun zin hebben in dit huis, maar die toegeving aan hun comfort heeft als consequentie gehad dat we niet hebben geïnvesteerd in logeerkamers of andere ruimtes die weinig gebruikt worden.” “Hoe groot deze woning ook is, in een bepaald opzicht is ze toch compact.” De keuze om meer in de hoogte dan in de breedte te bouwen, om de woning helemaal open te trekken, naar buiten en naar binnen toe, heeft natuurlijk gevolgen voor de warmtehuishouding. Ook in dat opzicht hebben Leander Kippers en zijn collega’s een sterk staaltje geleverd. Het licht heeft vrij spel, de hitte of de koude hebben dat niet. Op een warme voorjaarsdag valt op hoe aangenaam en evenwichtig de temperatuur in het interieur is. Het comfort en het genoegen zijn er niet alleen voor de ogen. Deze, villa die een lust is voor het oog, is duidelijk ook een lust voor het er-zijn.
Fotografie: Jaro van Meerten