Een huis kamer voor kamer verbouwen in plaats van in één keer vergt een bijzondere band tussen opdrachtgever en interieurarchitect. Hoe behoud je de stilistische eenheid en voorkom je een jarenlange disharmonie tussen de vernieuwde en de oude ruimtes? Frederik Schiemsky en Katrien Roefs slaagden er met deze landelijke villa in de Kempen niet alleen in één concept door te voeren, maar ook in elke kamer een bijzondere kwaliteit en beleving binnen te brengen, niet ondanks maar juist dankzij de gesegmenteerde aanpak.
Persoonlijk aspect
De woning staat in een bosrijke omgeving, met parkeerplekken vooraan en gazon achteraan. Een klassieke tuin en een tamelijk klassieke villa, met een inrichting die daar niet bepaald haaks op stond toen de bewoners de diensten van Interior Architects (IA) uit Antwerpen voor de eerste keer inschakelden. “De zeventienjarige zoon had een kamer die nog grotendeels hetzelfde was ingericht als toen hij in de eerste klassen van het middelbaar zat. Hij wilde wat anders”, zegt Frederik Schiemsky. “Wij hechten veel waarde aan de mening van gebruikers, maar wat vindt een jongen van die leeftijd belangrijk? Uit onze gesprekken en vragenlijst kwam naar voren dat hij heel sportief was. Dat aspect van zijn persoonlijkheid hebben wij vervolgens weerspiegeld in een vloerbedekking waarin de belijning van een tennisveld zichtbaar is. We hebben ook gezorgd voor een verrijdbaar bureau. Zo is de kamer in bepaalde opzichten zowel persoonlijker als flexibeler in de ruimte geworden.”
Passen en meten
De herinrichting van de kamer was een succes, vonden de zoon en zijn ouders, en zo kwamen er vervolgopdrachten voor dezelfde villa. De volgende ruimte die IA onder handen nam, bevindt zich direct achter de inkomhal, de trap af, de kelder in. Het is een wijnkelder met de mogelijkheid om er ook te eten, relaties te ontvangen voor een vergadering, te proeven en te biljarten. Alles in en aan deze kelder is perfect op elkaar afgestemd, van de afstanden tussen de verschillende meubels tot de manier waarop de oplichting van de flessen en de verlichting van de ruimte zelf op elkaar inwerken. “Dit is allemaal centimeterwerk geweest”, aldus Frederik Schiemsky. “Het was een simpel berghok. De wijnbewaarkast hebben we zelf moeten ontwerpen, want de modellen die op de markt zijn pasten niet in deze kelder. Het hout in de panelen tussen de deuren is afkomstig van oude wijnvaten. De koeling van de flessen en de airco van de ruimte zelf moesten ook precies op elkaar worden afgestemd, want een wijnkelder dient een constante temperatuur te hebben. Het werd dus heel veel passen en meten. Niet elke onderaannemer was daar even goed voor toegerust. Drie vloerders hebben bijvoorbeeld afgehaakt eer we de juiste vonden die de klus zo kon klaren zoals het ons voor ogen stond. Maar dat is onze verantwoordelijkheid. Wij ontzorgen onze opdrachtgevers van a tot z, altijd.” Het resultaat was een wijnkelder die tijdens de dagen van de grootste zomerse hitte niet alleen de wijn op temperatuur hield, maar ook de bewoners zelf.
Art deco armaturen
De wijnkelder op zich mag uniek zijn, dat bijzondere resultaat is nu juist kenmerkend voor de werkwijze van IA. Bovenaan de keldertrap leidt de inkomhal naar de woonkamer. Daar zijn twee plekken waar de blik naartoe getrokken wordt: de tuin, die goed zichtbaar is door de metershoge ramen aan de achterkant, en de haard aan de zijmuur. “Het zitmeubel voor de haard hebben we zelf ontworpen, evenals de verlichtingsarmaturen aan de wanden. Zo hebben we een gezellige hoek gecreëerd en de woonkamer voor het gevoel in tweeën gedeeld.” Ook de sfeer is minder klassiek geworden, ondanks de aanwezigheid van een vleugelpiano. Frederik Schiemsky en Katrien Roefs brachten met de armaturen bijvoorbeeld een art-deco-element in de kamer. Enerzijds bleven ze bij het klassieke, anderzijds gaven ze er eigentijdse tinten aan.
Esthetische upgrade
Het prachtige bureaumeubel dat ze in de aanpalende kantoorruimte hebben geplaatst, doet met zijn combinatie van brons, zwart roestvrij staal en eik, eveneens denken aan de hoogtijdagen van het vooroorlogs meubeldesign, maar ook dit bureau is weer splinternieuw en maatwerk. “Ik heb vóór ik met IA begon meubelen ontworpen voor Italiaanse bedrijven”, zegt Frederik Schiemsky. “We hebben nu eenmaal die expertise in huis en als onze opdrachtgevers er een beroep op doen, dan gaan we aan de slag.” Voor de heer des huizes bleek dit bureau niet alleen een zeer comfortabele werk- en vergaderplek, maar ook een meubel dat zijn kantoor een esthetische upgrade gaf. Tijdens Zoom-meetings met gesprekspartners overal ter wereld leverde het een stroom aan complimenten op. “Half voor de grap vergeleken we het wel eens met het Oval Office in het Witte Huis.”
Brede armleuningen
De vrouw des huizes heeft veel belangstelling voor binnenhuisinrichting en wist heel precies wat ze wilde met elke kamer in de villa. “Dat maakte haar veeleisend, maar allerminst vervelend”, zegt Katrien Roefs. “Voor onze werkwijze is een dialoog met de opdrachtgever van essentieel belang, en een voortgaand gesprek is iets anders dan een eenmalige briefing. Wij noemen onze aanpak daarom ook wel co-design. Bij dit project, dat zich over een aantal jaren heeft uitgestrekt, is die term meer dan ooit van toepassing.” Dat bleek des te meer bij de herinrichting van een zijkamer van de living tot televisiekamer. Het hout dat er in werd toegepast moest de gewenste warme sfeer versterken. Op haar wens werden de zetels voorzien van comfortabele brede armleuningen en werden ze vanonder gesloten – precies zoals in een ‘echte’ bioscoop. Ook hier dus weer maatwerk voor de meubelen. Zo werd het cinemagevoel opgeroepen, terwijl de kamer toch een huiselijke ruimte blijft die ook kan worden gebruikt zonder dat het scherm aanstaat.
Originele variatie op de klassieke kaptafel
Ten slotte namen Schiemsky en Roefs ook de echtelijke slaapkamer op de bovenste verdieping onder handen. Er kwam een hoog en comfortabel bed en een blauw tapijt. De ruimte ligt pal onder het dak, maar doet in geen enkel opzicht denken aan een zolder. Het is er licht en vooral ruim en doet je beseffen dat comfort ook bepaald wordt door de beleving van de vierkante meters en niet alleen door het aantal. Het meest opvallende element in de kamer is een enorme verticaal staande, speciaal ontworpen designkoffer, geïnspireerd op die van Louis Vuiton, die kan worden geopend en toont dan een waaier aan parfumerie en andere vrouwelijke accessoires. Een hoogst originele variatie op de klassieke kaptafel, doordat ze het concept van een hoogst eigen ruimte binnen de beslotenheid van een slaapkamer koppelt aan dat van het reizen op een luxueus cruiseschip. Het idee dat er altijd iets te ontdekken valt in elke kamer van deze villa staat trouwens centraal in heel dit interieur, van de onbekende wijnen in de kelder en de Zoom-meetings met verre continenten, tot films en documentaires in de televisiekamer. Een huis dat altijd verrast en tegelijk zo vertrouwd aanvoelt – Interior Architects is erin geslaagd twee tegengestelde aspiraties volmaakt met elkaar te verenigen in één interieur; een interieur dat uit zoveel delen werd samengesteld, over zoveel jaren en toch tot één harmonieus geheel groeide.
Fotografie: Yannick Milpas
